 |
| गीता भण्डारी |
मध्य नेपाल सन्देश
सरकारी ओहदामा बसेका कर्मचारी वा सासंदहरुको सुविधा ह्वातै बढेको समाचारले निकै चर्चा परीचर्चा पाएको छ । नपाओस् पनि कसरी ? जनताका न्यूनतम् आवश्यकता, मूलकका जल्दा बल्दा समस्याहरुलाई एकातीर थाती राख्दै, लोकमान सिहंको महाअभियोग प्रकरण, दुई दशक भन्दा बढी समय खर्चेर खरबौ रुपैया खर्ची अनेकौ हण्डर र चुनौती पार गदै कयौ सहीदहरुको बलीदान पश्चात ल्याईएको संविधान कार्यन्वयन, सामान्य उपचार सम्म नपाई अकालमै ज्यान गुमाउन वा आत्महत्या गर्न बाध्य जनता, बिगत डेढ बर्ष बिती सक्दा पनि लाखौ भुकम्प पिढीतहरु यसरी खूल्ला आकाशमा च्यातिएको पाल अनी उदाङ्गीएको छातीमा न्यानो खोजीरहेका अबोध ति बाल बालीकाहरु तालु पोल्ने घामको तापले सूस्केरा फाल्दै गरेका ती ओठ सिधा हुन नपाउदै बर्षातको पानी र कठ्याग्रिने जाडोले निलाम्य भएका अद्भत अनुहारहरुको जिवन अनी दिन रात मिहनेत गरी एक छाक टार्न धौ(धौ पर्ने श्रमीक वर्गहरुको न्यनूनतम बेतन र सर्वसाधरणको बार्षिक आम्दानीको तुलनामा सुविधा भोग्ने हैसियत सम्म नभएका कतिपय सासंदहरुको तलब सूविधामा एक्कासी लामो फड्को मार्न सफल भएको छ ।
देशको अर्थ ब्यवस्था चुनौतीलाई नियाल्ने हो भने ब्यवहारीक र पारदर्शक बन्न नसकेकै कारण चर्चाको विषय बन्न पुगेको यथावर्ता हाम्रो माझमा स्पष्ट छ । तर्सथ यो चर्चालाई हामीले स्वभाविक रुपमा लिएका छौ । वास्तबमा अहिले हाम्रो देश भयकंर जटिल्ता बाट गूज्ररीरहेको अवश्थामा छ,जनताका समस्या अनी देश निर्माणको काममा कछुवाको ताल झै सूस्ताएकै कारण हाम्रो देश पछाडी तर्फ धकेलीदै छ भन्ने कुरा बुझ्न जरुरी देखीन्छ, स्वास्थ्य निरोगी हुने हर कसैको चाहना हुन्छ, सुखी र निरोगी जीवन यापन गर्नको लागी जन्म अगावै देखी मृत्यु मूखमा नपूगे सम्म हर तरहका सावधानी पनि खोजीरहेका हुन्छौ । तर कच्चा शरीर न हो नत रोगले निम्तो दिन्छ न मृत्युले पर्खन्छ,तसर्थ अकल्पनिय क्षतीबाट गूज्रीरहेका हाम्रा कतीपय सर्व साधरणले एउटा सिटामोल सम्म उपलब्ध गर्न नसक्नु, आफैमा लज्जास्पद पक्ष हो, भने धनाग्यको बाबजुद स्वदेशमै उपचार गर्न सकीने स (साना रोगलाई पनि राज्यको ढिकुटीनै रित्त्याउदै बिदेश तिर पलायन हुने परम्पंरागत नेताहरुको बिचको असमान दृष्टिकोण लाई चिर्ने अनिवार्य छ । प्रसव पिडाले छट्पटाएको अवश्थामा उपचार नपाउनु, भोकाएको पेटमा रोटीको व्यवस्था मिलाउन नसक्नु, न्युनतम् आवाश्यकता पुर्ति गर्न नसक्दा गैरजिम्वेवारी तर्फ औल्याईएको बाटोमा तर्फ ध्यान दिन सके अनी राहत कोष या निशूल्क उपचारको व्यवस्था ल्याउन सके मकवानपुरको हाँडीखोला स्थित मूटु रोगी २१ बर्षिय आशिष उप्रेति र उनकी आमा विनीता उप्रेती जस्ता गरीबीको मारले थलिएर कहिले आउला मृत्यु भन्दै कुर्न पर्ने अवश्था पक्कै आउदैन थियो ।
उसो त हाम्रा देशका नेताहरु बिच ठ्याम्मै तालमेल मिल्दै नमिल्ने,बिचार मिल्दै नमिल्ने पनी हैन रहेछ भन्ने कुरा त पहिले पनी देखेकै थियौ र आज पनी सांसदहरुको तलब सुविधामा बढौती सम्बन्धि बिधे्यक पेश गरे देखी सो बिधे्यक पास नहून्जेल नकूनै दल, न कुनै पार्टी,न पक्ष, न बिपक्ष नभनी एकै पंतीमा उभिएर होमा हो को स्वर मिलाउदै बहुमतले विधेयक पास गर्दा देखीएको एकबद्धताले जाहेर गरेको कुरा तपाई हाम्रो माझमा र्छलंग देखीएको कुरा हो । तसर्थ जनताका दुखीरहेका घाउमा मलम लगाउदै,भोकले छट्पटाएको बेला एकटुक्रा रोटीको जमर्काै गराउदै पिढीतहरुलाई गास र बास र कपासको व्यवस्था मिलाउन सकको भए, जनताका समस्या र समाधान अनी देश निर्माणको काममा यसरीनै एकै पंती भएर उभिन सक्ने हो भने देशमा असम्भब भन्ने कुरा भने केही छैन,र असम्भव पक्षको पनि विकल्पहरु खोज्न सहज वातावरण निर्माण हुने थियो, जसरी आज चर्चाको विषय बनेको सासंदको सुविधा बढौती तर्फ सबैको ध्यान केन्दित भएको देखीएकोछ जनतालाई खुसी, सवल साथै देशको बिकाशलाई प्राथमिकता दिन सक्ने भए यसरी बर्षाे देखी बढ्न नसकेको र्सासदहरुको सेवा सुविधा र भत्ता बढाईनु पर्छ भन्ने स्वर जनताले स्यमं उठाउने महलको सिर्जना गर्नु पर्ने रहेछ यो बुझ्न आवाश्यक छ । मुलकका जल्दा बल्दा समस्याहरु बेलैमा समाधान गर्न सके ती समस्याले उग्ररुप लिने छैन भन्ने बुझ्न जरुरी छ । फोटो – सौजन्य
0 comments:
Post a Comment